کد مطلب:36515 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:195

این عبارات، گزارشی است كه امیرالمومنین (ع) از انگیزه ها و ملاحظات خود در مقام وصیت نگاری می دهد. بهترین زمان برای تعلیم و تادیب، همان است كه امیرالمومنین (ع) بیان كرده اند یعنی زمانی كه اولا گوینده هنوز از نظر فكری نیرومند است و می تواند پاسخ سوالاتی را كه سخنان او برمی انگیزد، بدهد و سستی رای و بدن در او حادث نشده است و ثانیا شنونده هنوز جوان است و سلامت نیت دارد و پراكنده خاطر نشده است و می تواند كاملا دل و ذهن خود را به گوینده بسپارد. امیرالمومنین (ع) گفته اند كه هر دو شرط را رعایت كرده اند. غزالی نیز در آثار خود، هنگامی كه از تعلیم و تادیب سخن می گوید، برخی از این نكات را ذكر می كند. او به نكته ی نخست كه پختگی فكری واعظ یا معلم است، اشاره ای نكرده است اما نكته ی دوم را كه جوانی و تمركز ذهن شنونده است، كاملا مورد توجه قرار داده است.